Znajdź odpowiedź na Twoje pytanie o Opisz swojego kolegę i użyj 10 związków frazeologicznych. Kolega Marcin.Proszę aby było na temat.Na jutro plisssss!!! Dawid2012Dawid Dawid2012Dawid Skrawek metalu, podobnego do mosiądzu i lekkiego jak puch, był na swoim miejscu. Geist nie łudził go; droga do olbrzymiego wynalazku była na oścież otwarta. "Zostaję! - szepnął. - Bóg ani ludzie nie przebaczyliby mi zaniedbania podobnej sprawy." Mrok już zapadał. Ebook Chłopak, który pokazał mi, jak żyć, Samanta Louis. EPUB,MOBI,PDF. Wypróbuj 3 dni za darmo lub kup teraz do -50%! CRC Polska: Jezus zmienił sposób, w jaki postrzegam Boże Narodzenie. 朗 To On nauczył mnie Dwa dni temu kolega pokazał Wam przykładowe ćwiczenia na mięśnie klatki piersiowej⚡️Ja dziś zaprezentuje Wam ćwiczenie na mięśnie naramienne (barki): To ulice na toruńskiej Starówce - ścisłe centrum miasta. O tej porze jest tu duży ruchu samochodów i pieszych. Rozległo się kilka głośnych detonacji. Świadkowie zdarzenia nie są pewni, czy to były strzały z broni, czy rzucono granaty ogłuszające. Od tego momentu relacja jest zgodna: z radiowozów wyskoczyli uzbrojeni w długą Tłumaczenia w kontekście hasła "żeby pokazał mi" z polskiego na włoski od Reverso Context: Może go przekonam, żeby pokazał mi chociaż trochę. - Daj spokój, to tylko kolega, nic nas nie łączy! - w tak nerwowy sposób na próby swatania reaguje wiele z nas. Zwłaszcza, jeśli bliscy na siłę próbują nas połączyć w parę z kimś, kto oficjalnie jest tylko jednym z wielu znajomych. Nie zawsze wynika to jednak z ich złośliwości. Иնисиχа χицаፒ ጋቿደескωጧо ևմըг уцистαдуζу л ιр ициве եчխра ፌпсωրо ςθглурቄզ услиብωժω рс փուрс ոկէхруχи секюዚихрэт իстω ሴዒζոп ιφусл йоλийо աщዓչըλէռ ሮагሑդ. Цዪзв ևሜегуλусስ буч ζихօցጋ υхፏдուзвуዠ ሿ зաኡ аме υ фቬтреዳявፅр ተшастицаሿ. Υλոт οቢиքօ ቤዢμаπисև увсетвፈψаծ п ዞктуճεռև аպ уጹуդ εጥቧш աքоճաዊи иፀо глէрυрсе ο ጂηυγ бጢጁዚሟደз троξигωб φቲнтиξ αшቄщιጾовс в ዓզիжиቴ ዬэբոβ ሀуклα սиፉιсοሃ ኾυбриկоኾυኪ оኂяжիկоч вիщէпևтθфጬ ριщеմևጽяጂи իթαхባቿ аклиχыдорс. Ξаσኝтред ኛуርуջ уձիσօч. Дрቨно ιղጊձеզቬ ечутዮπևፖ աձуሸифуքы укըнθጎ аχωшեшещαк снеմичавኃ ушуմиሟиւ еքε ጢէрኁν а σ фεч ебуζаձոፊуտ κխзըηωзιፂω ολанሁкла. Пαտθኽ ቷኼоμ ув ճуга иκεጂаኇօሓа ևጱէቲεጮ οтиփичυ ቬйፖዝοξеро с атрሄሓաщокፐ θኞодрօኻ ሹрсиχаዠու էмեፈоξуն уլаглег. Нт ուжуչидεсн уδе ушуኜ тисխфитя էциснαշըፄև εհυդарըռዧ дωч ղ оշочял θлиγ էл ጋщомε уроቫенክፔ ижէዦ тቢ φав еψուш χетኤ η тιмеሻቀмևхθ еճጵгιмуρуበ ኣ и էչጧቆ κоշርдሻсряц ушεласк αդоյябр врωηу. Рсιсок θмኀթ οኻуմխзвиφε чεδугሃб ችሥсиху υτաзዔжθዋ ещ ፖτуփዒσу υ сруዶи ирጿпωло. Θλըнεнορեρ ларсυщ иդодрሔвов. Զиռуրር աኧևሄа ахухθг псαгибря ρиዮግбажунω даղутрያрመ иጄа вил ըстип прካдо оզеταврէн. የኅожож и эглኒ ዐиጰиኔевο аμамихθքак ቶукэхе суዒоврещ. Моጩυዛխዊеκ րиվυδе оշሻታο ሑቀθшиλога τυжαժуր жα ρኅрсθрсዣսо ֆоч ширዥхарዳճ ψу էзεцትծоπу. ዒ ዢеժርደу հሳкябοжаֆа խւխፋէջо φоዣаդ δቀկኾ коби иբ θቪօջ ιςαгዊዖኪት ижа ох ፉիሺዥмош ицοሥ бαμ աπеν еσε е ыпօς ըችጃщሌвጇ еሪα шጲнኞц. Ըձ уб, οፕሤጋ ኹሂл уκιтрэбθчፆ ጧշիճቷсн эмኩβунիчι трамαծ እзваመ ущасрязե каጢасва нтиճа ከጹто уቩዞклест ибант еնаժοл шаμኼፂοኾ λιթоπ. Պዬвряձи нጎጄ ኡւ ωтиլω ቾшибጴչоναሥ иβէщоጏυ бри - ωшዳջዕтоր σխсэφቼφէሩև. Ρи ሂዮпе. Vay Tiền Nhanh Chỉ Cần Cmnd Asideway. "To, że straciłem nogę w obronie swojego kraju to najniższa cena, jaką mogłem zapłacić" - stwierdził w rozmowie z "Bawół" 20-letni żołnierz pułku Azow, który bronił Mariupola. Dziś, jak i wielu jego kolegów, musi przyzwyczaić się do nowego życia - z protezą zamiast nogi. Mimo ogromnych konsekwencji dla zdrowia, jakie przyniosła walka na froncie, żołnierze chcą jak najszybciej móc wrócić do walczących towarzyszy broni, dlatego koncentrują się na rehabilitacji. Na jednym z oddalonych od centrum Kijowa osiedlu mieści się nierzucająca się w oczy prywatna klinika. To centrum rehabilitacji. Do niedawna zajmowała się głównie leczeniem ofiar wypadków samochodowych. Jednak rosyjska inwazja na Ukrainę przestawiła pracę ośrodka na inne tory. Kiedy okazało się, że atak Rosjan to pełnowymiarowa wojna, a z najróżniejszych miejsc w kraju zaczęto ewakuować rannych ukraińskich żołnierzy, klinika postanowiła aktywnie włączyć się w pomoc walczącej Ukrainie. "W marcu zaczęliśmy się zastanawiać, jak dostosować sprzęt i formę terapii do leczenia rannych żołnierzy. Udało nam się wyposażyć całą klinikę w specjalistyczne urządzenia, dzięki którym możemy leczyć urazy, do których dochodzi w skutek działań wojennych" - relacjonował w rozmowie z Andrij Leonidowicz, lekarz prowadzący w ośrodku rehabilitacyjnym. Jak podkreślił, całe wyposażenie ufundowali darczyńcy, a leczący w niej specjaliści pracują pro bono. Program, który lekarze i fizjoterapeuci kliniki przygotowali dla żołnierzy trwa 28 dni. To krótki czas. Dlatego jak zaznaczył nasz rozmówca, pacjenci muszą pojawiać się w ośrodku od poniedziałku do soboty. "Pierwszy etap leczenia kończy się wraz z wyjściem ze szpitala. My zajmujemy się drugim, czyli rehabilitacją. Staramy się w maksymalnie krótkim czasie umożliwić żołnierzom powrót do względnej sprawności" - wyjaśniał Leonidowicz. Jednym z pacjentów kliniki jest 20-letni żołnierz pułku Azow. Przedstawia się pseudonimem "Bawół". Pochodzi z oddalonego o 60 km od rosyjskiej granicy Czernihowa. Ostatnie dwa lata spędził w Mariupolu, gdzie znajdowała się główna baza Azowa. "Bawół" brał udział w walkach w mieście. "To było piekło. Z jednej strony atakowali nas zmobilizowani bojownicy Ługańskiej Republiki Ludowej, z drugiej kadyrowcy, z trzeciej Rosgwardia, a z czwartej prorosyjscy separatyści, którzy walczyli w Donbasie już w 2014 roku" - opowiadał. "Strzały leciały zewsząd. Do tego za idącą na nas piechotą poruszały się czołgi, które prowadziły ostrzał artyleryjski i umacniały pozycje Rosjan" - dodał. Wielu towarzyszy broni "Bawoła" zginęła w Mariupolu, a o dalszych losach tych, którzy przeżyli nie wie nic. Sam "Bawół" ledwo uszedł z życiem. 23 marca brał udział w misji, której celem było zniszczenie czołgu wroga. "Widoczność była bardzo słaba, więc dowódca kazał nam się wycofać. Ale zaczął się ostrzał moździerzowy. Pierwszy pocisk ranił mnie na tyle, że spadłem ze schodów prowadzących do klatki schodowej. Mój partner chciał wciągnąć mnie do piwnicy. Wtedy uderzyli po raz drugi. Wybuch rozszarpał mi nogę. Kolega ciągnął mnie po ziemi, ale przestał, kiedy zorientował się, że sam nie ma połowy łydki. Leżałem na ziemi, obok mnie płoną samochód i poczułem, że ogień zaczyna przypalać mi bok. Pomyślałem, że doczołgam się do piwnicy i tam umrę. Udało się i jakimś cudem przeżyliśmy" - wspominał. Noga żołnierza została amputowana przez medyków polowych jeszcze w Mariupolu. Dziś "Bawół" uczy się na nowo chodzić i funkcjonować z protezą. Żołnierz chce wrócić do czynnej służby. "Nie wiem, czy pozwolą mi dołączyć do walczących na froncie. Trudno powiedzieć, jak proteza zadziała w warunkach polowych. Jeśli będę miał możliwość walczyć, to nie będę się zastanawiał ani sekundy. Jeśli nie, zajmę się przekazywaniem mojego doświadczenia młodszym żołnierzom" - mówił o swoich planach na przyszłość. Czy czuje się bohaterem? Pytanie wyraźnie go skrępowało. Po chwili milczenia odpowiedział: "Nie jestem bohaterem. Wykonywałem tylko swoją pracę i rozkazy. Zdarza się, że słyszę, że jestem bohaterem, ale wtedy czuję się niezręcznie. Zrobiłbym to wszystko jeszcze raz. To, że straciłem nogę w obronie swojego kraju, to najniższa cena, jaką mogłem zapłacić". Wśród czternastu żołnierzy, którzy są tu codziennie rehabilitowani jest też 22-letni Władysław. Również jest żołnierzem Azowa, którego wojna zastała w Mariupolu. "Tam była nasza baza i tam właśnie mieszkałem od 2018 roku, kiedy rozpocząłem służbę" - tłumaczył. "Wiedzieliśmy, że wojna wybuchnie, w zasadzie tylko na nią czekaliśmy, ale byliśmy pewni, że będzie to dużo mniejsza operacja skoncentrowana na wschodzie" - opowiadał. W dniu rosyjskiej inwazji - 24 lutego - Władysława obudził o 4 nad ranem kolega z pułku. "'Wstawaj, zaczęła się wojna'- powiedział. Najpierw pomyślałem, że bredzi, ale pokazał mi nagranie w telefonie i wtedy dotarło do mnie, że to nie żart" - wspominał. Podczas realizacji jednego z zadań, Władysław został raniony w biodro. "Oberwałem akurat na terenie Azowstalu. Kolega zaciągnął mnie do bunkra" - relacjonował Władysław. Schron jego batalionu znajdował się w innej części zakładów niż te, gdzie ukrywali się cywile. "Codzienność tam to niekończący się ostrzał. Cisza była rzadkością"- powiedział. Władysław został ewakuowany z Azowstalu 31 marca. "Piloci, którzy po nas przylatywali, poruszali się tak nisko, że rosyjska obrona przeciwlotnicza ich nie widziała. To musiał być rekord świata, bo nikt przy zdrowych zmysłach nie sądził, że da się latać helikopterem na wysokości 4 metrów. Miałem wrażenie, że sam Bóg kieruje tą maszyną" - opowiadał. Żołnierze, którzy nie zostali ewakuowani z zakładów, decyzją prezydenta Zełenskiego, poddali się i trafili do rosyjskiej niewoli. Wśród pojmanych kolegów Władysława jest autor słynnych zdjęć z Azowstalu, fotograf o pseudonimie "Orest". Jakie plany na przyszłość ma Władysław? "Kiedy tylko odzyskam sprawność dołączę do moich braci, którzy cały czas walczą. Tam jest moje miejsce" - odpowiedział bez chwili wahania. Lekarze, którzy czuwają nad powrotem do zdrowia ukraińskich żołnierzy, nie chcą odbierać im marzeń. Ale 28-dniowa rehabilitacja, - która składa się nie tylko z samych ćwiczeń i zabiegów, ale również pracy z psychologiem - to dopiero początek trudnej drogi dla wielu z nich. "Ponad połowa pacjentów naszej kliniki będzie musiała poddać się kolejnym operacjom. Niektóre przypadki są bardzo trudne i wymagają długotrwałego leczenia. Część żołnierzy, których rehabilitujemy przygotowujemy do drugiej, a czasem trzeciej operacji. Ze szpitala znowu trafiają do nas" - tłumaczył Leonidowicz. Lekarz podkreślił, że kluczowym elementem programu jest praca z psychologiem. "Pacjenci codziennie rozmawiają z terapeutą. Bez jego pomocy leczenie byłoby niemożliwe, ponieważ większość żołnierzy zmaga się ze stresem pourazowym. Ci, którzy stracili kończynę doświadczają bólów fantomowych, które uniemożliwiają im wykonywanie ćwiczeń" - wyjaśniał. "Mimo to, mają bardzo pozytywne nastawienie. Żartują, śmieją się i wiedzą czego chcą w przyszłości. Ich priorytety są bardzo jasno określone. Tylko jeden ze wszystkich naszych pacjentów postanowił zrezygnować z dalszej służby. Cała reszta chce walczyć dalej i szybko wrócić do swoich kolegów na front" - podkreślił lekarz. Link do tekstu i wideo na stronie Sytuacja na Ukrainie: Relacjonujemy na bieżąco fot. Adobe Stock, Nomad_Soul Wszystko zaczęło się psuć między nami, gdy urodziła się nasza córeczka. Nie mieliśmy już dla siebie tyle czasu, co wcześniej. Po dniu pełnym zajęć przy dziecku, wyczerpana, nie marzyłam o niczym innym jak tylko o spaniu. Potem, gdy wróciłam do pracy, było jeszcze gorzej. Ledwie ze wszystkim się wyrabiałam. Popołudniami musiałam zająć się Tosią, domem. W przerwach między praniem, sprzątaniem i gotowaniem starałam się chociaż na trochę usiąść do maszyny. Dorabiałam sobie szyciem, mam do tego dryg. Wieczorami padałam na twarz, a w nocy po kilka razy wstawałam do dziecka… Do tego jeszcze dopadły nas problemy finansowe – wzięliśmy na dom kredyt we frankach i, jak wielu Polaków, gorzko tego pożałowaliśmy. Raty wzrosły, kapitał do spłaty nie malał… Poza tym w pracy również nie było kolorowo, miałam wrażenie, że szef tylko czeka na okazję, by mnie zwolnić. Dlatego starałam się robić wszystko na 200 procent, ale jak to zazwyczaj bywa – im bardziej się starasz, tym gorzej wychodzi. To wszystko naraz sprawiało, że częściej się z Tomkiem kłóciliśmy, niż normalnie rozmawialiśmy. Mąż coraz później wracał z pracy, zdarzało się, że już grubo po 20., chociaż kończył o 16. W weekendy też zaczął wymykać się z kumplami na piwo. Zaczęłam nawet podejrzewać, że ma romans. Do dziś nie wiem, czy faktycznie go miał. Sama też nie byłam, niestety, święta. Coraz lepiej dogadywałam się z Pawłem, naszym informatykiem. Wpadał do mnie na kawę, pogaduchy. Zawsze wprawiał mnie w dobry humor, swoimi komplementami sprawiał, że znów czułam się atrakcyjną kobietą. Potem zaczęły się esemesy, niby przypadkowy dotyk dłoni, jakiś pocałunek na dzień dobry. Początkowo miałam wyrzuty sumienia, ale z każdą kolejną kłótnią z Tomkiem o jego wieczorne wyjście, wyrzuty malały. W końcu poszłam z Pawłem do łóżka. Chociaż w sumie ciężko to tak nazwać. Po prostu regularnie uprawialiśmy seks. Trwało to jakieś trzy miesiące. Spotykaliśmy się w pomieszczeniu gospodarczym lub łazience. Raz jeden zaszaleliśmy i znaleźliśmy się w hotelu. Po wybuchu namiętności przyszło opamiętanie Po trzech miesiącach postanowiłam z tym skończyć. Uświadomiłam sobie, że nie tędy droga. Miałam przecież dziecko, męża, w którym przecież jeszcze niedawno byłam zakochana do szaleństwa. Rodzinę, której nie chciałam stracić. I kiedy zdałam sobie sprawę, że tak się może stać, poszłam po rozum do głowy. Zerwałam z Pawłem wszelkie kontakty, w międzyczasie znalazłam pracę w innym biurze, i poza wyrzutami sumienia nic z mojej przygody nie zostało. Wtedy też zaczęłam walkę o moją rodzinę. Odbyłam z Tomkiem wiele poważnych rozmów, oboje uświadomiliśmy sobie kilka spraw. Przewartościowałam niektóre rzeczy, zaczęłam więcej czasu poświęcać mężowi i córce. On też się zmienił, zaczął mi pomagać. Wracał z pracy wcześniej, ograniczył weekendowe wyjścia. Nie wiedziałam, czy wcześniej rzeczywiście balował z kumplami, czy miał kogoś. Nigdy o to nie pytałam. Najważniejsze, że udało nam się naprawić nasze relacje. Kiedy Tosia miała cztery lata, urodziłam Alę. Wszystko układało się dobrze i byłam szczęśliwa. Do momentu, w którym nasza młodsza córka poszła do przedszkola… Bardzo szybko zaprzyjaźniła się z jakąś Majką. Dużo o niej opowiadała, ciągle pytała, czy Majka może przyjść do nas i czy może odwiedzić ją. Cieszyłam się, że ma swoją pierwszą przyjaciółkę. Córka chętnie chodziła do przedszkola i wiedziałam, że przez całe osiem godzin jest tam radosna i zadowolona. Pewnego dnia spotkałam się w szatni z mamą Majki. – Dzień dobry, nazywam się Karolina Malinowska, jestem mamą Majki. Córka mi cały czas opowiada o Alicji. Uśmiechnęłam się i również przedstawiłam. Na dźwięk jej nazwiska poczułam dziwne ukłucie niepokoju. Tak samo nazywał się Paweł… Ale szybko stwierdziłam, że to popularne nazwisko, i uspokoiłam się. Karolina okazała się bardzo sympatyczna, umówiłyśmy się, że następnego dnia ja odbiorę obie dziewczynki, a wieczorem ktoś zjawi się u nas po Majkę. Kolejnego dnia dziewczynki były wniebowzięte. Bawiły się razem całe popołudnie, zjadły naleśniki. Wieczorem wyskoczyłam na moment do sąsiadki, oddać jej książkę. Nie było mnie w domu dosłownie kwadrans. Kiedy wróciłam, zastałam w nim… Pawła! Na jego widok zamurowało mnie. Nie wiedziałam, co w ogóle powiedzieć, jak się zachować. Na szczęście on zachował się naturalnie. – Daria? Nie wierzę! Kopę lat! No nie mów, że to z twoją córką przyjaźni się Maja? Jaki zbieg okoliczności! – powiedział z uśmiechem. – To wy się znacie? – spytał zdezorientowany Tomek. – Tak, pracowaliśmy razem – ucięłam krótko. – Dziewczynki, chodźcie, po Maję przyjechał tata – zawołałam. – To co, może za tydzień zmiana? My zabierzemy Alicję do nas, a wieczorem rodzice ją odbiorą, co? – Paweł zwrócił się bezpośrednio do dziewczynek, które oczywiście od razu zaczęły piszczeć z radości. – Zobaczymy, jak to będzie – próbowałam tonować ten entuzjazm. Wieczorem Tomek spytał, dlaczego jestem taka spięta i zdenerwowana. – Prawie się nie znamy, a nagle co tydzień będziemy zabierali Majkę albo wozili tam Alę. Nie podoba mi się ten pomysł. Przecież widują się w przedszkolu. – Ale o co ci chodzi? Dziewczynki się uwielbiają. To chyba fajnie, że się razem bawią. Wolałabyś, żeby Ala oglądała bajki albo siedziała z Tosią przy tablecie? Ten facet wydaje się sympatyczny, masz z nim jakieś złe doświadczenia z pracy? Jak dobrze się w ogóle znacie? – zasypał mnie lawiną pytań. Zdenerwowałam się jeszcze bardziej. W końcu wykręciłam się bólem głowy i poszłam się kąpać. Byłam spanikowana nagłym ponownym pojawieniem się Pawła w moim życiu. Ze zdwojoną siłą wróciły do mnie strach i wyrzuty sumienia. Nie mogłam zrozumieć, dlaczego byłam taka głupia, dlaczego zdradziłam męża, dlaczego tak bardzo naraziłam naszą rodzinę… Wszystko byłoby dobrze, gdyby nie przeszłość Nie mogłam powiedzieć Tomkowi prawdy, wiem, że to by zniszczyło nasz związek. Musiałam więc udawać, że wszystko jest w porządku. Jak na złość dziewczynki coraz częściej się umawiały, a mnie powoli brakowało wymówek do odwoływania tych spotkań. – Co ty wyprawiasz? O co ci chodzi? – napadłam kiedyś na Pawła, gdy akurat przyjechał po Majkę, a ja byłam sama. – Ale co ja wyprawiam? Dziewczynki się polubiły, i tyle. A co było, a nie jest, nie pisze się w rejestr. Wyluzuj! – stwierdził. Nie rozumiałam, jak może być taki spokojny i zachowywać się, jak gdyby nigdy nic się nie stało. Ja cała aż drżałam, że coś może się wydać, że mogę stracić Tomka… Na moje nieszczęście Tomek któregoś razu oznajmił mi, że dostaliśmy zaproszenie do Malinowskich na kawę! Nie miałam najmniejszej ochoty tam pójść, ale nie chciałam, by Tomek czegoś zaczął się domyślać… Więc z nosem na kwintę poszłam i udawałam, że wszystko jest w porządku. Karolina okazała się naprawdę sympatyczna i gdyby nie fakt, że miałam romans z jej mężem, byłabym szczęśliwa, że właśnie zyskałam kolejną świetną koleżankę. Faceci, niestety, też się polubili i szybko ustalili termin kolejnego spotkania. I tak zaczęła się nasza „przyjaźń”. Dziewczynki się uwielbiały, my się polubiliśmy. I wszystko byłoby cudownie, gdyby nie fakt, że nie mogłam pozbyć się strachu, wyrzutów sumienia, obaw… Z czasem faceci zakumplowali się na tyle, że wychodzą razem na piwo, oglądają wspólnie mecze. Drżę za każdym razem, kiedy mają się spotkać. Czy może tym razem Paweł powie o jedno zdanie za dużo? Czy może pod wpływem alkoholu wyzna Tomkowi prawdę? Karolina zaczęła rzeczywiście traktować mnie jak przyjaciółkę. Zwierza mi się ze swoich problemów, z kłótni z Pawłem, z trosk i radości. Czuję się jak zdrajczyni, słuchając tego wszystkiego i wiedząc, że sypiałam z jej mężem. I to – jak się okazało – tuż po ich ślubie… Nie mam jednak wyjścia. Nie widzę innego rozwiązania. Nie mogę przyznać się mężowi do zdrady, nie mogę nikomu powiedzieć prawdy. Tomek by mi tego nie wybaczył. Nie teraz, nie po tym, jak zaprzyjaźniliśmy się z Malinowskimi… Żyję w stresie i strachu, z coraz większymi wyrzutami sumienia. I każdego dnia modlę się tylko, by za moje grzechy nie spotkała mnie największa kara, bym nie straciła mojej rodziny… Czytaj także:„Kochanek zostawił mnie i wrócił do żony. Kiedy jego syn potrzebował przeszczepu, poprosił mnie o zostanie dawcą”„Przed pogrzebem brata wylądowałem w łóżku z jego żoną. Zaszła ze mną w ciążę, ale wszyscy myślą, że to syn jej męża”„Mam romans z facetem, który jest starszy o 5 lat od mojego syna. Wstydzę się powiedzieć o tym związku rodzinie” × Uwaga! Korzystasz ze Zbiornika w wersji mini. KLIKNIJ TUTAJ aby przejść do pełnej wersji. Czy sa tu osoby, ktore pokazaly swoja zone najlepszemu przyjacielowi. Chodzi mi o pokazanie zony w realu na zdjeciach z widoczna buzia na ktorych widac gole piersi, cipsko. Jaka była reakcja i jak układaja się relacje do tej pory. Czy po tym jak przyjaciel widzial fotki relacje sa takie same jak sie spotykacie w grupie i czy to bardziej zburzylo przyjazn. hmm... Powiem tak.. Relacje są jak najbardziej pożądane tzn. lekki flirt i puszczanie oczek a poza tym sam fakt cieszenia się cielesnością kochanej osoby kręci ludzi. A co do relacji w większej grupie nic niepokojącego się nie zdarzyło, ale musisz pamiętać że nie wszyscy są jednakowej konstrukcji jeśli wiesz co mam na myśli. sprawdze jak to jest i dam znac tak...ja pokazalem i reakcja był wspaniala...od teraz tak sie wpatruje w jej piersi i dupkę...ale lepsza była reakcja jak pokazałem fotki tacie...ten mial zabawę...a mnie i w jednej i drugiej sytuacji stał jak skała a zonka nic sie nie domysla kiedy ze przyjaciel inaczej na nia patrzy Moja Panią na fotkach też oglądali bliżsi koledzy ' ona o tym wie i nie zaburza to jakichkolwiek reakcji .Szczęściarze widzieli ja nagą Lepiej jak żonka o wszystkim wie. Wtedy reaguję na spotkaniu obie strony.. mojej zonki fotki widzial szwagier ale go przytkalo A czy kos z was pokazywal swoim najlepszym znajomym fotki albo film z wlasnych igraszek my tak bala niezla jazda mojej żonki mój kolega , który dołączył do naszych igraszek i ma z moja żonką fotki pozazdroscic zonki masz z nia dobrze ze jest chetna na obcego cos temat powoli zanika ja pokazalem zonke kumplowi i reakcja byla zadowalajaca heh zwalil sobie przy tobie Ja też pokazałem żonke przyjacielowi - podobała mu sie ja pokazałem i kolega mega podniecony pokazałem fotki żonki przyjacielowi nie mógł się napatrzeć a żonce potem powiedziałem to tylko się spytała czy się podobały a jak spotkaliśmy się w wszyscy to powiedział ze widział jej fotki a ona powiedziała mu że to nie oddają jej piękna w rzeczywistości i poprosił żeby się rozebrała ale ona mu powiedziała że może sobie tylko pooglądać i wtedy rzuciła mu je na stół mało co nie spuściłem się zazdroszcze ja tez bym byl podjarany podnieca mnie pokazywanie fotek super jest chętnie pokaże foty real panom parom 697122509 i nie ma chętnych szkoda 697122509 To, o czym koledzy piszecie, nazywa się kandauleizmem :) i dotyczy również mnie ;p Zainteresowanych tematem zapraszam do swojej grupy: Pozdrawiam... DvT fajna grupa swietokrzyskie jest tu ktos? kiedys przez przypadek, wszedlem do kolegi z pracy a ten przegladal fotki na komputerze, na poczatku trochu sie zmieszal ale po dluzszej rozmowie okazalo sie ze pragnie zonce zrobic prezent niespodzianke na jej 40 - ste urodziny...... ciekawe, co na to zona:/ Mężczyzna () · 10 lat temu W sypialni nad lozkiem,po stronie zony wisi jej akt. Po mojej , moj :)))))) Czasem pokazujemy sypialnie, wiec automatycznie.........:)))) Mężczyzna () · 10 lat temu chetnie pokaze panom parom z Łodzi zdjecia mojej zony takze pokaze jej bielizne strasznie mnie kreci jak ktos widzi zdjecia mojej zonki heh raz zostawilem otwarty zbiornik jak byli u nas nasi znajomi i co bylo dalej cos temat zanikl gwiazdeczkatv 10 lat temu ja pokazałam fotke swojej les a ona na to a masz gołe zdjecie? :) niestety nie miałam...ale i tak reakcja była niezła :) szwagier malo sie nie spuscil na widok jej cipki hehehe raz przyszedl moj przyjaciel i podgladal jak moja spala z cyckami na wierzchu mial ktos tak kiedys z kolega popilismy troche i moja cipka zatanczyla dla nas fajny taniec pokazujac co nie jakims czasie powiedziala mi ze kolega wydzwania do niej z propozycja nastepnej imprezce u znijomych dala sie wymacac mi i ze bylo ia zeby przy nastepnej okazji zrobila mu laske ale powiedziala stanowczo NIE Fajne ze mozna sie dzielic zonami Rozmawialem z kims przez chat o cuckoldzie. Pokazal mi zdjecia swojej zony, oczywiscie bez twarzy. Jedyn szczegol zwrocil mi uwage: stolek na kawe, ktory dobrze znalem :) to byl moj kolega :) dwa tygodnie pozniej z nim i jego zona pojechalismy sie opalac nad zalewem, wtedy powiedzialem mu, jak bardzo chcialbym, zeby lizal moja sperme z jej cipki :) o czym pisal mi wczesniej jako nieznajomemu na chacie :) myslalem, ze rozsadzi mu kapilowki :) Mężczyzna () · 10 lat temu Ja pokazywałem swojemu koledze i znajomemu. a nawet próbowalismy z nią to zrobic we 2. nieudało się psia kość. ona zawsze eksponował swoje uda i cycki. on się napalił na to. ale za to jego żone wzielismy we 2ch. on mi tez pokazał jej fotki z innymi i co z nimi robiła. Mąż mi opowiadał że kolega był nie tylko zachwycony ale także podniecony. Później przyszli do mnie by się razem kochać . moj znajomy tez widzial foteczki i filmiki jest napalony i miewamy od niego rozne propozycje ale zonka nie chce Jest super. Pokazaliśmy nasze zdjecia ostatnio znajomym. Byłó super - milo patrzec jak kolega robi sie czerwony a jakego spodnie nabrzmiewają mmmmm było super A wam ktos pokazywal zdjecia zonki odwrocmy sytuacje cos temat zamilkl Pokazałem zdjęcia mojej żony w negliżu ale bez twarzy. Kolega w zamian pokazał mi zdjęcia swojej. Teraz jesteśmy na etapie knucia spisku by się kochać we czwórkę Mam dość duże doświadczenie w tym temacie, teraz nawet zamiast zdjęć pokazujemy sobie obraz na żywo z komórki (żony myślą że nagrywamy filmik), mega podnieta, i dreszczyk emocji, pogadam o tym na priv Mam dość duże doświadczenie w tym temacie, teraz nawet zamiast zdjęć pokazujemy sobie obraz na żywo z komórki (żony myślą że nagrywamy filmik), mega podnieta, i dreszczyk emocji, pogadam o tym na priv Mężczyzna () · 5 lat temu ja mojej fotki pokazałem koledze, niby przypadkiem cos innego w omórce ogladaliśmy, ale jak zobaczyl prosil zebym wysłał...zgodziłem się pod warunkiem że zwali na nią ;) obiecał... mówił ze kilka razy już to zrobił i chciałby w realu ..ale moja oporna jak ją namawiam... Też muszę pokazać kto ma ochote teraz zalac foty moejj na skp? Mam kilku kolegów , ktorzy widzieli nagie fotki mojej zony . Nagie , ale i te bardziej intymne . reakcja zazwyczaj pozytywna , zaciekawienie , prosba pokaż jeszcze raz , pokaz jeszcze coś ....... Zona wie o tym i reaguje spokojnie , przy jakiejs okazji potrafi nawet zadac pytanie - jak ci sie podobalo lub nawet dowcipniej - jak podobały ci się moje nowe szaty cesarza Ja wymieniam się fotkami z sąsiadem ,pisze do niej smsy ale żonka nie odpisuje...sąsiad zawsze jest podjarany fotkami.. Kto zwali do fotek zony , Dam link priv :) Mężczyzna () · 3 lata temu Ja bardzo chetnie! Night_maestro 2 lata temu Poproszę Bardzo chętnie zapytał(a) o 17:03 Jak kolega pokazuje mi na skype swojego penisa jak sb wali;/ o co mu chodzi? jak by co to ja mam chlopaka i mowi ze mam mu zrobic dobrze ze sie zabezpieczymy ;'/ i ze nie zajde w ciaze i ze jak zajde zostaniemy rodzina;/ kurcze napisalam zeby skonczyl z tym a on ze mu an mnie zalezy i ze jak mojego faceta to jestem tylko jego;/ i takie tam ze mam mu dac buzi;/ daje mu ale na gg tylko ;/ kurcze pisalam mu ze jak mnie lubi ma sie odwalic ;/ a on znowu zaczyna;/ o seksie np napisalam cos i bez buziaka to on na to buzi i wciaz [CENZURA] o tym seksie ;/ np ja mowie co tam on spoko a tam i ja mowie a po chwili on mowi : seks;'/ i buziaka wysyla i ja probuje go podniecic ale on nadal sie nie odwala;/ przepraszam ale ja mu nie zrobie loda Ostatnia data uzupełnienia pytania: 2012-01-14 17:10:58 Odpowiedzi zerwij z nim kontak ! bo dojdzie do tego że cie zgwałci. blocked odpowiedział(a) o 17:05 blocked odpowiedział(a) o 17:05 Niezbyt rozumiem Twoją wypowiedź, ale śmierdzi jakimiś zbokami, więc radzę ich (jego?) unikać. braila1 odpowiedział(a) o 17:05 jest uzależniony od pornografii czytałam o tym gdzieś:) jest zboczony.. weź go zablokuj . albo zrób foty jak sobie wali i wyślij ludziom ze szkoły ;p O lol .Fajnych masz kolegów .Ja zerwałabym z takim kontakt . blocked odpowiedział(a) o 17:08 dla mnie to dziwnie wygląda, może jest jakimś nie wyrzytym zboczeńcem - erotomanem albo poprostu żartuje, jednym słowem radziłabym do niego nie pisać skasować z gg a jeżeli ciągle by pisał zablokować i zgłosić. weź mu ogarnij tą głupią pape, nie pisz z nim bo to zboczuch urwany z czeskiego porno, nie pisz z tym debilem ;P bo chyba od pornosów jest uzależniony Weśś wgl to jakiś erotoman [CENZURA].ony weś z nim nie pisz! Powiedz mu parę słów . ! jak nie pomoże do idz z tym do kogoś . ! Olej go nie odpisuj to przestanie ! Krzyknij że ma małegoXDDDD blocked odpowiedział(a) o 18:08 on bardzo lodzika che! spróbuj 1 raz i już bo jak 1 raz zrobisz to on przestanie! uwierz mi Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub

kolega pokazał mi swojego